luxury industry | Alon Ben Joseph

De Juwelier is a Dutch trade maagazine for the jewelry industry. This is my 28th column for the publication. And, the fourth in 2019, in which I share my opinion about the verticalization of the luxury industry.

You can find every single article in PDF format on the Oak Consultancy page.

Although I have written about this subject before, I decided to drill down on the topic what the role is of suppliers in relation to retailers, their clients.

To download the PDF, please click here.
Magazine got launched 23 August 2019 in physical format and this is the text in Dutch:

“Zijn leveranciers onze partners, concurrenten of beide?”

De wereld wordt steeds kleiner en duidelijke scheidslijnen verdwijnen. Alles is in flux en hele industrieën verticaliseren. In mijn vorige columns heb ik meerdere malen mijn visie over ons prachtige vak gedeeld, en hoe de tijden & markten zo rap veranderen. Zo ook de rol van de leveranciers. Van oudsher waren zij uitsluitend onze toeleveranciers, maar steeds meer en meer worden ze (ook) onze concurrenten. Ik schrijf ‘ook’ tussen haakjes, want juist over dat signaalwoord gaat deze column.

Industrieën verticaliseren. Doordat veel tussenschakels verdwijnen wordt de keten van productie tot aflevering bij consumenten korter. Jammer genoeg betekent dit in ons vak dat er nog amper onafhankelijke importeurs en agenten meer zijn. Er verdwijnen bovendien in een zeer rap tempo juweliers(zaken). Dit is uiteraard niet alleen toe te wijzen aan deze verticalisatie, maar het feit dat producenten en merken zo veel mogelijk zelf willen doen speelt een gigantische rol. Betekent dit dat ook dat wij als overblijvers maar de handdoek in de ring moeten gooien?

Mijn antwoord hierop is een volmondig NEE! Wij moeten gewoon surfen op de golven van deze evolutie. Wij moeten ons aanpassen aan deze (rap) veranderende tijden. Aan de andere kant moeten wij ook blijven doen wat wij altijd hebben gedaan: service leveren, kwaliteit bieden en waarde toevoegen. Mocht u het glas half leeg zien, dat deel ik graag een aantal voorbeelden en ideeën waarom ik het glas wel nog steeds halfvol zie.

Ik heb al eens een column gewijd aan het idee dat juweliers zélf een merk moeten worden. Als er zelf juwelen in huis ontworpen en gefabriceerd worden, zorgt dan dat dit op de lange termijn uw belangrijkste inkomstenbron wordt. Zo hebben wij vorig jaar een gepatenteerde diamanten ring ontworpen: de Ace Signature Ring. Ook hebben wij een ecologische horlogeband ontwikkeld. Deze is gemaakt van kurk en essenhout en daarmee 100% veganistisch. Wij noemen deze de Ace Compassionate Luxury Watch Strap.

Mocht u geen juwelen of andere accessoires kunnen of willen ontwerpen, dat is dat ook prima! U kunt als detaillist die goederen inkoopt en verkoopt nog steeds waarde toevoegen. U kunt ook, dat weet ik wel zeker, heel veel meer persoonlijke service en kwaliteit leveren dat grote internationale merken. Hier een aantal voorbeelden van waarom (grote) merken nog steeds graag samenwerken met retailers:

Collabs: De millennials zijn gek op zogenaamde collabs, wat een afkorting is van het Engelse woord collaboration. Dit term wordt veel in de mode gebruikt wanneer een beroemdheid of creatieveling een ontwerp maakt voor en/of samen met het merk. Denk aan Karl Lagerfeld samen met H&M, de Kardashians met Calvin Klein, Off-White met Nike - en zo kan ik nog uren doorgaan. Deze trend is uiteraard overgewaaid naar onze branche. Zo maakt zangeres Rihanna een juwelencollectie voor Chopard en supermodel Gigi Hadid een subcollectie voor sieradenmerk Messika.

Ook in de horlogewereld zien we tientallen collabs. Het grappige is dat dit helemaal niet nieuw is. Van oudsher maakten horlogehuizen voor juweliers (hun enige afzetkanaal) horloges met de naam van de juwelier op de wijzerplaat. Denk aan een Rolex Daytona horloge met Cartier op de wijzerplaat, of een Patek Philippe Nautilus gesigneerd met Gübelin. Tiffany & Co is tegenwoordig de enige die dit nog mag doen, en dan zelfs alléén via hun boutique aan Fifth Avenue (New York).

Bij Ace Juweliers werken wij al twee jaar op rij met het Duitse horlogemerk NOMOS Glashütte, met als resultaat twee bijzondere limited editions. Dit jaar komt onze derde uit. Nu zijn we in gesprek met andere horloge- en juwelenmerken om nog meer unieke Ace Limited Edition collabs uit te brengen. Voor beiden partijen is dit een mooie kans om iets onderscheidends te maken.

Experience Marketing: Biedt een unieke ervaring aan uw klanten aan, die ze nergens anders kunnen beleven. Wij waren een van de eerste Nederlandse juweliers die samen met onze consumenten naar de horlogemerken in Zwitserland vlogen om de fabrieken te bezoeken. Daarbij organiseerden wij samen met de horlogemerken Master Class avonden waar de consumenten zelf een uurwerk van het merk konden demonteren en weer assembleren.

Toen beide soorten experience marketing gemeengoed werden hebben wij er een tandje bovenop gedaan. Zo hebben wij de officiële lancering van de connected watch van Breitling in Nederland bij ons in de zaak gedaan, met astronaut André Kuipers als speciale gast. Niet alleen heel bijzonder en uniek voor consumenten, maar ook voor de pers. Of wat denkt u van The Moon Room, een unieke ruimte ingericht als tijdelijk Speedmaster museum + lounge voor verzamelaars en liefhebbers? Hoe dan ook, als retailer kent u uw klanten en uw markt het allerbest, en dit stelt u in de unieke positie om een onvergetelijke ervaring aan te bieden die helemaal op maat gemaakt is.

Graag of niet: Werk alleen merken waar u écht enthousiast van wordt en met leveranciers die oprecht met u en uw zaak willen werken. Alles of niets. Hiermee weet u zeker dat u beiden de handen uit de mouwen wilt steken om er een succes van te maken.

Al met al is het antwoord op de titelvraag simpel: leveranciers zijn zowel partners als concurrenten. Ze zijn zeer zeker onze concurrenten, slechts nog in enkele losstaande gevallen nog alleen maar onze leveranciers en eigenlijk is grootse deel simpelweg beiden;

Het Zwitserse horlogemerk Audemars Piguet heeft dit jaar aangekondigd te stoppen met alle dealers en het Louis Vuitton model te volgen: uitsluitend verkopen via eigen fysieke en online winkels. Het Italiaanse juwelenmerk NANIS houdt daarentegen voet bij stuk en verkoopt uitsluitend via haar retailers. Dus ook niet via de eigen website.

MeisterSinger -met tegenwoordig Nederlandse aandeelhouder en directeur- heeft een geheel eigen strategie. Dit merk zegt duidelijk: wij willen niet op de stoel van onze retailers zitten en ze beconcurreren. Sinds zij begonnen zijn met eCommerce voegen ze daad bij het woord. Van elke eCommerce verkoop van MeisterSinger gaat overgrote deel van de marge naar de dealer die het dichtst bij het afleveradres van de klant zit. Een chic gebaar naar de retailers!

Uitzonderingen daargelaten is het een realiteit dat vrijwel elk merk ook eigen fysieke en digitale winkels opereert. Is het niet nu dan is het morgen wel. Is het merk belangrijk voor uw winkel? Zorg er dan voor dat u als team toegevoegde waarde biedt voor dat merk, om het zo binnenshuis te houden. Brengt het merk zijn investering niet terug op financieel en/of emotioneel vlak? Durf er dan afstand van te nemen. De vrijgekomen ruimte en energie kunt u gebruiken voor uw eigen creaties, of vullen met een merk waarvan u de toekomst zonnig in ziet - en waarmee het prettig werken is.

Reageren op deze column is mogelijk door een e-mail te sturen naar alon@oakconsultancy.com of te bellen naar Oak Consultancy, tel. 020-2602100.
Aanvullende informatie is ook beschikbaar op www.OakConsultancy.com.

Published in physical format in De Juwelier Magazine.

This is already my 26th column for trade magazine De Juwelier. I have had the honor to write columns the last four years, six each year. You can find every single article in PDF format on the Oak Consultancy page.

Last year I wrote a column of my personal outlook of the year 2018 specified for the jewelers' industry and a macro view of the economy. It has been received well and this year I received several request to write again such a column. So, I have decided that for the thirst column of 2019, my 26th column for the magazine, I will do it again.

To download the PDF, please click here.
Magazine got launched 26 April 2019 in physical format and this is the text in Dutch:

Column – Alon Ben Joseph

“Koffiedik kijken in 2019”

De titel van deze column was bijna “Koffiedik kijken is niet meer mogelijk” geworden. Ik ken geen ondernemer of manager die het nog heeft over langetermijnstrategieen of zelfs middellange termijnen. De laatste tijd lijkt het wel of niemand meer dan een jaar vooruit durft te dromen, denken of plannen. Zo ook ik niet, want tijden worden steeds volatieler. Het koffiedik kijken vorig jaar ging niet al te makkelijk en was weinig positief. Ik moet u eerlijk bekennen dat ik voor 2019 niet veel positiever ben. Inmiddels is het eerste kwartaal van 2018 bijna om en hebben we de invloedrijke beurzen in Genève (SIHH) en Bazel (BaselWorld) bezocht. In deze column ga ik daarom wederom een poging wagen om te voorspellen wat de rest van het jaar ons juweliers zal brengen. Ik heb dit opgesplitst in vijf rubrieken, waarvan de eerste drie gebaseerd zijn op mijn eigen ervaringen en trends die ik heb gezien, en de laatste twee op economische en globale ontwikkelingen

EDELSTENEN

Zoals ik elk jaar schrijf ben ik gek op edelstenen. Mijn bezoek aan BaselWorld begin ik standaard met een bezoek aan de hal met edelstenen. Dit jaar was het aantal standhouders daar (wéér) merkbaar minder, en de sfeer was bij de meesten die wél de moeite en investering hadden gedaan bovendien niet al te best. De twee grootste trends die ik vorig jaar opmerkte, zetten dit jaar door: de groei van de vraag naar lab-grown diamonds en de opkomst van de kleur groen, welke dit jaar echt tot volle bloei lijkt te komen.

JUWELEN

Voor mij was de start van 2019 zeer teleurstellend op juwelengebied. In Geneve worden er geen juwelen getoond en op BaselWorld zijn veel juwelenmerken afgevallen. Zodanig veel dat heel hal 2 zelfs dicht was.

De trend van geelgoud die paar jaar geleden ingezet is, blijft gestaag doorzetten. Een aantal nieuwe trends die ik meen gespot te hebben zijn:

- Zwart: net als bij de horloges zien we veel zwart. Zowel zwarte edelstenen als zwart metaal, bijvoorbeeld door middel van zwart rhodium op goud, of DLC op titanium.

- Sustainable: Vorig jaar heeft Chopard een grote statement gemaakt met ‘sustainable gold’ en je merkt dat steeds meer merken zich richten op duurzaamheid en ethisch verantwoorde productie.

- Retro: Net als bij de horloge zien we de invloed van retro en vintage-stijlen toenemen bij juwelen.

- Emaille: Emaille bij juwelen is weer helemaal terug. De koning der emaille bij juwelen is natuurlijk Victor Mayer en die hadden prachtige hedendaagse ontwerpen met emaille meegenomen naar Bazel.

- Street style: Net als in de mode zie je invloeden van ‘street style’ terug in de nieuwe ontwerpen van juwelen, vaak geïnspireerd door hip hop artiesten.

HORLOGES

Ook bij de horloges was het geen revolutionair jaar. De trends van vorig jaar kabbelen schijnbaar rustig voort. Zwarte kasten zijn nog steeds populair en worden dit jaar ook veel met blauwe wijzerplaten gecombineerd. Bronzen kasten hadden we ook al eerder gezien, maar werden dit jaar (nog) meer met groene wijzerplaten gecombineerd. Het leek eerder een uitzonder dan regel als een merk géén model in deze combinatie presenteerde! Er wordt ook nog steeds veel geëxperimenteerd met innovatieve materialen voor horlogekasten. De golf van bicolor welke vorig jaar aanzette leek dit jaar uitgegroeid tot een tsunami. Geelgoud met staal, roodgoud met staal, of nu zelfs brons met staal – de liefhebber kan zijn lol niet op.

Ik vond het wederom opvallend stil op het gebied van smartwatches. Ik had verwacht dat het gat dat Swatch Group achtergelaten had tijdens BaselWorld dit jaar opgevuld zou worden door Apple, Samsung en / of Garmin. Goed, misschien niet letterlijk, maar op zijn minst op het gebied van reuring en noviteiten. Deze merken waren echter niet te vinden en er werd ook geen woord gerept in de wandelgangen. Een gemiste kans?

Als wij de cijfers van de Zwitserse horloge-industrie analyseren zien wij dat zij 2018 afgesloten hebben met een respectabele groei van 6,3%. Nederland is het 16e land voor Zwitserse export met ruim CHF 267 miljoen, wat een een krimp van 1,9% inhoudt. De eerste twee maanden van 2019 laat een kleine groei zien van 2,1% in totaal, waar de export naar Nederland slechts toenam met 0,5%.*

NEDERLANDSE ECONOMIE

Vorige maand heb ik de eer gehad onze Minister van Financiën, Wopke Hoekstra, te ontmoeten. Ondanks de turbulentie op de markt was hij gematigd positief te noemen over de Nederlandse economie in 2019. De ramingen van het CBS voor 2019 waren ook weer groei, maar een afnemende groei, van 2,6% in 2018 naar 2,2% dit jaar. De DNB waarschuwt wel: ‘De inflatie (HICP) komt in 2018 naar verwachting uit op 1,6% en loopt dan scherp op naar 2,7% in 2019, door de verhogingen van de energiebelastingen en het lage btw-tarief (van 6% naar 9%).’ Conclusie is dat de Nederlandse economie nog steeds op volle toeren draait, maar iedereen is voorzichtig, vooral ook omdat men bang is voor een vastgoedbubbel en de gevolgen van Brexit.

GLOBALE ECONOMIE

Deze column is daags na het verschuiven van de dead-line van Brexit geschreven. Iedereen hunkert inmiddels al twee jaar naar duidelijkheid over de toekomst van de EU, de gevolgen voor de economieën van de landen in deze regio en de invloeden op de daaraan gekoppelde valuta, maar de onzekerheid blijft voortduwen. Men probeert houvast te krijgen via de uitspraken van de centrale banken in de EU.

Ondanks dat aan het begin van 2019 de Europese Centrale Bank (ECB) aangaf te verwachten de rente te verhogen halverwege het jaar, werd in maart aangekondigd dat ze met een pakket aan maatregelen het economische tij proberen te keren. Zij kondigde dat ook aan dat ze dit jaar de rente niet meer zullen verhogen en dat vanaf september banken gemakkelijker toegang krijgen tot het leningenloket van de ECB. Dit besluit werd genomen omdat het begin van 2019 de groei- en inflatieprognoses drastisch zijn teruggeschroefd. De oorspronkelijk prognose van 1,9% groei dit jaar, kwam 0,6 procentpunt lager uit op 1,1%. De inflatie zal slechts 1,2% bedragen i.p.v. de oorspronkelijke prognose van 1,6%. De ECB-president Mario Draghi gaf als reden aan: “Het aanhouden van onzekerheden, gerelateerd aan geopolitieke factoren de dreiging van protectionisme en de kwetsbaarheden in opkomende markten lijken hun stempel te drukken op het economische sentiment.”

De specifieke externe factoren die Draghi noemde zijn de wereldwijde groeivertraging door problemen in China, de mogelijk afnemende groei in de VS en de handelsoorlog tussen deze twee supermachten. Als interne factoren noemde hij de verzwakkende Europese auto-industrie en de politieke situatie in Italië een risico voor de groei- en inflatieverwachtingen. Wel vond Draghi de kans op een recessie klein, vooral omdat de loongroei zich positief ontwikkelt. Hij benadrukte dat het gaat om een vertraging van de groei en geen krimp.

Buiten Europa is de turbulentie groter en blijven de factoren van invloed die ik vorige jaar al opsomde nog zeer actueel: Brexit, Trump’s protectionisme, de verdere opmars van Poetin, het dictatoriale gedrag van Erdogan, opmars van China, en het aanblijven van terroristische aanslagen over de hele wereld;

En zo kan ik wederom hele pagina’s vullen. Ik denk kortom dat er veel factoren zijn die de flinterdunne zijden draad waar de optimistische verwachtingen aan hangen voor 2019 kunnen doen knappen.

Dat het sentiment wereldwijd matig positief is voor 2019 en de vooruitzichten door niemand meer dat een jaar gemaakt worden, maakt mij wederom persoonlijk niet optimistisch over dit jaar. Van nature ben ik zeer positief van aard en zie het glas altijd halfvol, maar ik zie veel donkere wolken aan de horizon. Ik hoop dat deze snel verdampen en dat er wereldwijd zowel op politiek en economisch vlak rust zal ontstaan, waardoor wij allemaal weer bezig kunnen zijn met maatschappelijk verantwoord ondernemen. Bij navraag onder mede-ondernemers hoor ik veel uiteenlopende reacties, en graag verneem ik uw visie voor het rest van het jaar. Dat kan per e-mail of in de nieuwe (besloten) Facebook-groep van De Juwelier.

Reageren op deze column is mogelijk door een e-mail te sturen naar alon@oakconsultancy.com of te bellen naar Oak Consultancy, tel. 020-2602100. Aanvullende informatie is ook beschikbaar op www.OakConsultancy.com.

* Bron: http://www.fhs.swiss/pdf/mt3_180112_a.pdf

Alon Ben Joseph

Tag Archives: luxury industry

28th column for trade magazine De Juwelier – Zijn leveranciers onze partners, concurrenten of beide?

26th column for trade magazine De Juwelier - Koffiedik kijken in 2019