Tag Archives: Alon Ben Joseph

28th column for trade magazine De Juwelier – Zijn leveranciers onze partners, concurrenten of beide?

De Juwelier is a Dutch trade maagazine for the jewelry industry. This is my 28th column for the publication. And, the fourth in 2019, in which I share my opinion about the verticalization of the luxury industry.

You can find every single article in PDF format on the Oak Consultancy page.

Although I have written about this subject before, I decided to drill down on the topic what the role is of suppliers in relation to retailers, their clients.

To download the PDF, please click here.
Magazine got launched 23 August 2019 in physical format and this is the text in Dutch:

28th column for trade magazine De Juwelier by Alon Ben Joseph

“Zijn leveranciers onze partners, concurrenten of beide?”

De wereld wordt steeds kleiner en duidelijke scheidslijnen verdwijnen. Alles is in flux en hele industrieën verticaliseren. In mijn vorige columns heb ik meerdere malen mijn visie over ons prachtige vak gedeeld, en hoe de tijden & markten zo rap veranderen. Zo ook de rol van de leveranciers. Van oudsher waren zij uitsluitend onze toeleveranciers, maar steeds meer en meer worden ze (ook) onze concurrenten. Ik schrijf ‘ook’ tussen haakjes, want juist over dat signaalwoord gaat deze column.

Industrieën verticaliseren. Doordat veel tussenschakels verdwijnen wordt de keten van productie tot aflevering bij consumenten korter. Jammer genoeg betekent dit in ons vak dat er nog amper onafhankelijke importeurs en agenten meer zijn. Er verdwijnen bovendien in een zeer rap tempo juweliers(zaken). Dit is uiteraard niet alleen toe te wijzen aan deze verticalisatie, maar het feit dat producenten en merken zo veel mogelijk zelf willen doen speelt een gigantische rol. Betekent dit dat ook dat wij als overblijvers maar de handdoek in de ring moeten gooien?

Mijn antwoord hierop is een volmondig NEE! Wij moeten gewoon surfen op de golven van deze evolutie. Wij moeten ons aanpassen aan deze (rap) veranderende tijden. Aan de andere kant moeten wij ook blijven doen wat wij altijd hebben gedaan: service leveren, kwaliteit bieden en waarde toevoegen. Mocht u het glas half leeg zien, dat deel ik graag een aantal voorbeelden en ideeën waarom ik het glas wel nog steeds halfvol zie.

Ik heb al eens een column gewijd aan het idee dat juweliers zélf een merk moeten worden. Als er zelf juwelen in huis ontworpen en gefabriceerd worden, zorgt dan dat dit op de lange termijn uw belangrijkste inkomstenbron wordt. Zo hebben wij vorig jaar een gepatenteerde diamanten ring ontworpen: de Ace Signature Ring. Ook hebben wij een ecologische horlogeband ontwikkeld. Deze is gemaakt van kurk en essenhout en daarmee 100% veganistisch. Wij noemen deze de Ace Compassionate Luxury Watch Strap.

Mocht u geen juwelen of andere accessoires kunnen of willen ontwerpen, dat is dat ook prima! U kunt als detaillist die goederen inkoopt en verkoopt nog steeds waarde toevoegen. U kunt ook, dat weet ik wel zeker, heel veel meer persoonlijke service en kwaliteit leveren dat grote internationale merken. Hier een aantal voorbeelden van waarom (grote) merken nog steeds graag samenwerken met retailers:

Collabs: De millennials zijn gek op zogenaamde collabs, wat een afkorting is van het Engelse woord collaboration. Dit term wordt veel in de mode gebruikt wanneer een beroemdheid of creatieveling een ontwerp maakt voor en/of samen met het merk. Denk aan Karl Lagerfeld samen met H&M, de Kardashians met Calvin Klein, Off-White met Nike - en zo kan ik nog uren doorgaan. Deze trend is uiteraard overgewaaid naar onze branche. Zo maakt zangeres Rihanna een juwelencollectie voor Chopard en supermodel Gigi Hadid een subcollectie voor sieradenmerk Messika.

Ook in de horlogewereld zien we tientallen collabs. Het grappige is dat dit helemaal niet nieuw is. Van oudsher maakten horlogehuizen voor juweliers (hun enige afzetkanaal) horloges met de naam van de juwelier op de wijzerplaat. Denk aan een Rolex Daytona horloge met Cartier op de wijzerplaat, of een Patek Philippe Nautilus gesigneerd met Gübelin. Tiffany & Co is tegenwoordig de enige die dit nog mag doen, en dan zelfs alléén via hun boutique aan Fifth Avenue (New York).

Bij Ace Juweliers werken wij al twee jaar op rij met het Duitse horlogemerk NOMOS Glashütte, met als resultaat twee bijzondere limited editions. Dit jaar komt onze derde uit. Nu zijn we in gesprek met andere horloge- en juwelenmerken om nog meer unieke Ace Limited Edition collabs uit te brengen. Voor beiden partijen is dit een mooie kans om iets onderscheidends te maken.

Experience Marketing: Biedt een unieke ervaring aan uw klanten aan, die ze nergens anders kunnen beleven. Wij waren een van de eerste Nederlandse juweliers die samen met onze consumenten naar de horlogemerken in Zwitserland vlogen om de fabrieken te bezoeken. Daarbij organiseerden wij samen met de horlogemerken Master Class avonden waar de consumenten zelf een uurwerk van het merk konden demonteren en weer assembleren.

Toen beide soorten experience marketing gemeengoed werden hebben wij er een tandje bovenop gedaan. Zo hebben wij de officiële lancering van de connected watch van Breitling in Nederland bij ons in de zaak gedaan, met astronaut André Kuipers als speciale gast. Niet alleen heel bijzonder en uniek voor consumenten, maar ook voor de pers. Of wat denkt u van The Moon Room, een unieke ruimte ingericht als tijdelijk Speedmaster museum + lounge voor verzamelaars en liefhebbers? Hoe dan ook, als retailer kent u uw klanten en uw markt het allerbest, en dit stelt u in de unieke positie om een onvergetelijke ervaring aan te bieden die helemaal op maat gemaakt is.

Graag of niet: Werk alleen merken waar u écht enthousiast van wordt en met leveranciers die oprecht met u en uw zaak willen werken. Alles of niets. Hiermee weet u zeker dat u beiden de handen uit de mouwen wilt steken om er een succes van te maken.

Al met al is het antwoord op de titelvraag simpel: leveranciers zijn zowel partners als concurrenten. Ze zijn zeer zeker onze concurrenten, slechts nog in enkele losstaande gevallen nog alleen maar onze leveranciers en eigenlijk is grootse deel simpelweg beiden;

Het Zwitserse horlogemerk Audemars Piguet heeft dit jaar aangekondigd te stoppen met alle dealers en het Louis Vuitton model te volgen: uitsluitend verkopen via eigen fysieke en online winkels. Het Italiaanse juwelenmerk NANIS houdt daarentegen voet bij stuk en verkoopt uitsluitend via haar retailers. Dus ook niet via de eigen website.

MeisterSinger -met tegenwoordig Nederlandse aandeelhouder en directeur- heeft een geheel eigen strategie. Dit merk zegt duidelijk: wij willen niet op de stoel van onze retailers zitten en ze beconcurreren. Sinds zij begonnen zijn met eCommerce voegen ze daad bij het woord. Van elke eCommerce verkoop van MeisterSinger gaat overgrote deel van de marge naar de dealer die het dichtst bij het afleveradres van de klant zit. Een chic gebaar naar de retailers!

Uitzonderingen daargelaten is het een realiteit dat vrijwel elk merk ook eigen fysieke en digitale winkels opereert. Is het niet nu dan is het morgen wel. Is het merk belangrijk voor uw winkel? Zorg er dan voor dat u als team toegevoegde waarde biedt voor dat merk, om het zo binnenshuis te houden. Brengt het merk zijn investering niet terug op financieel en/of emotioneel vlak? Durf er dan afstand van te nemen. De vrijgekomen ruimte en energie kunt u gebruiken voor uw eigen creaties, of vullen met een merk waarvan u de toekomst zonnig in ziet - en waarmee het prettig werken is.

Reageren op deze column is mogelijk door een e-mail te sturen naar alon@oakconsultancy.com of te bellen naar Oak Consultancy, tel. 020-2602100.
Aanvullende informatie is ook beschikbaar op www.OakConsultancy.com.

Published in physical format in De Juwelier Magazine.

2nd column for trade magazine Jeweline – De lessen van BaselWorld

This is my fifth year of writing for every single edition of trade magazines and this year I am writing for two difrrent trade magazines at once. Obviously I will never replicate the same message and therefore I have chosen a total different topic for my second column for trade magazine Jeweline. In the print version of this magazine that came out in the first week of May 2019, I merged two topics: retail is all about experience and trade fairs too. So, I wrote down the lessons to take away from BaselWorld 2019.

To download the PDF, please click here.
This issue got launched 3 May 2019 in physical format and this is the text in Dutch:

Jeweline magazine Column Oak Consultancy Alon Ben Joseph

"De Lessen van BaselWorld"

Wat is de essentie van een juwelierszaak? Vroeger was het service verlenen en kwaliteit leveren. Is dat vandaag voldoende? Ik denk het niet. In de luxe retail is nu beleving het allerbelangrijkste geworden. Kwaliteit is democratisch geworden en letterlijk met één muisklik uit de hele wereld te bestellen. Service kan tegenwoordig op elke hoek van de straat geleverd worden. Merken en fabrikanten verticaliseren en worden zelf omni-channel retailers. Dus hoe kunnen onafhankelijke juweliers nog overleven? Juist, door te excelleren in het creëren van nog meer authentieke beleving in de zaak!

Deze column schrijf ik letterlijk in het vliegtuig terug uit BaselWorld. De aanloop naar deze beurs is bijna een bloedbad te noemen. De Swatch Group, de allergrootste standhouder, liep vorige jaar weg. Hierdoor kwam 1/3 van Hal 1 leeg te staan. Ook verdampte de winst van de moedermaatschappij op de beurs en werd de verlies- en winstrekening bloedrood. Vele anderen exposanten volgden het voorbeeld van de Swatch Group. Het resultaat? Dit jaar waren er slechts 520 standhouders. Voor uw beeld, dat is bijna een vijfde minder dan in 2018 – wat ook al geen topjaar was.

Dit nieuws heeft mij vorige jaar flink aan het denken gezet. Ik heb lang nagedacht over de essentie van vakbeurzen, onze luxe-industrie en de toekomst van ons vakgebied. Is er dan echt geen behoefte aan beurzen meer? Willen merken geen onafhankelijke vakmensen in hun dealernetwerk meer en willen consumenten niet meer winkeliers die oprecht zijn, die passie en echte know-how hebben?

Ik heb als juwelier misschien last van tunnelvisie, maar ik ben er echt van overtuigd dat ons vakgebied niet ten dode opgeschreven is. In tegendeel zelfs! In een wereld die rap digitaliseert en minder persoonlijk wordt, is er een enorme behoefte aan authenticiteit, echtheid, beleving en prikkeling van de zintuigen. Iets wat grote en onpersoonlijke organisaties nooit zullen kunnen doen. Na 102 jaar is ook de organisatie van BaselWorld keihard met de feiten op hun neus gedrukt en moesten zich in 6 maanden heruitvinden. Wat kunnen wij als juweliers leren uit de lessen die zij geleerd hebben?

LUISTEREN. Als je iets wil leren moet je niet als een struisvogel je hoofd in het zand houden. Steek je hoofd zo hoog mogelijk uit en luister. Dit kan fysiek zijn door te luisteren naar je vrienden, collega’s en leveranciers. Maar het allerbelangrijkste: luister naar je klanten. Dit kan fysiek, maar uiteraard ook digitaal. Ondanks dat retailers vaak een nare smaak van het internet in hun mond hebben, is het een godsgeschenk voor marktonderzoek. Je kan eindeloos gratis data-minen en ‘luisteren’ naar consumenten. Hoe goed luistert u naar uw klanten? Onze eigen team van juweliers luistert goed naar de feedback van onze klanten in de winkel en kijkt dagelijks naar alle opmerkingen op social media. Tip: zoek op hashtags als je over een bepaald onderwerp meer wil weten. Begin bijvoorbeeld met #NaamVanUwEigenZaak.

BaselWorld heeft jarenlang niet geluisterd naar hun klanten (standhouders, inkopers, pers en consumenten). Dat heeft ze  letterlijk de helft van hun beurswaarde gekost!

VRAGEN. Een van mijn favoriete boeken is “Start With Why” van Simon Sinek. Echt een aanrader voor iedereen die bezig is met strategie en merkbouw. Uiteraard is uw eigen zaak een merk, maar u als juwelier bent zelf ook een merk! Hierin wordt uitgelegd dat alles begint met vragen. Het lijkt eenvoudig, maar hoe weet u nou wat uw klanten willen als u het ze niet vraagt? BaselWorld heeft na de krach een nieuwe directeur aangesteld. Deze heeft als eerste taak een rondje gedaan langs al haar klanten om te vragen wat zij nou echt willen. Simpel toch?

Uiteraard is meer beleving creëren een vage term. Om die in te vullen dient u af te vragen waar uw consumenten behoefte aan hebben. Wanneer is de laatste keer dat u in de winkel consumenten een enquête over uw eigen bedrijf heeft laten invullen? Of bijvoorbeeld via uw nieuwsbrief? Tip: op Facebook kunt u kosteloos een poll plaatsen en mensen laten stemmen. Voor grotere enquêtes raad ik “Survey Monkey” aan.

ADAPTEREN. Nadat u geluisterd heeft en vragen gesteld hebt, is het uiteraard belangrijk om er ook daadwerkelijk iets mee te doen. Het kan niet zijn dat er niets te verbeteren valt. Stilstand is achteruitgang, helemaal in deze turbulente tijden! Het is dus belangrijk dat u adapteert. Binnen ons juweliersbedrijf nemen wij het gezegde van Samuel Beckett: “Fail, Fail, Fail Better”, heel letterlijk. Wij omarmen experimenteren en fouten maken. Het liefst zo vaak en zo snel mogelijk, tot wij tot een succesformule komen die werkt. Tip: laat de jongste mensen binnen uw bedrijf eens een dag, een week, of zelfs een maand de leiding nemen over uw bedrijf - of op zijn minst uw digitale strategie. U zult verstelt staan over hoeveel u zult leren.

BaselWorld heeft naar mijn mening goed geluisterd en gevraagd, en heeft de daaruit voorkomende feedback vervolgens ter harte genomen. Ze zijn erachter gekomen dat er aan de beleving van de beurs in de ogen van velen nogal wat schortte. Dit jaar hebben ze daar verbeteringen in doorgevoerd middels  zaken als meer zitplekken, meer horeca, lagere prijzen, betere WiFi netwerken, vernieuwende modeshows en meer faciliteiten voor de pers. Uiteraard valt er nog veel te verbeteren. Daarom is het belangrijk dat ze meteen na de beurs meteen beginnen met een nieuwe cyclus van luisteren, vragen en adapteren.

Hoe zorgt u voor meer beleving in uw juwelierszaak? Maakt u voor uw klant er een feestje van als zij uw zaak bezoeken? Doet u dat ook als ze alleen een reparatie brengen? Heeft u nagedacht hoe u de beleving en service zodanig kunt personaliseren, dat ketens u nooit kunnen overtreffen? Mijn advies: luister goed, vraag continu en pas elke dag uw gevonden know-how toe om te excelleren. Houdt met alles wat u aanpast rekening met de zintuiglijke beleving van uw klant. Zorg voor fijne muziek, die past bij uw doelgroep. Is dat klassiek, jazzy of mag het wellicht wat moderner? Het zicht is misschien wel het belangrijkste bij winkelen en luxeproducten. U past daarom het 360 graden umfeld van uw winkel, ook digitaal, aan de wensen en behoeftes van de hedendaagse consument aan. Iets wat veel retailers vergeten is de geur in een winkel. Heeft u wel eens nagedacht over hoe uw winkel dient te ruiken? Zorgt u ervoor dat elke consument iets te proeven heeft in de zaak? Daar bedoel ik niet alleen koffie mee, maar heeft u wellicht wat lekkers op elke tafel en toonbank staan? Serveert uw lunch in de middag en eventueel hapjes tijdens koopavonden? Het gevoel wat u uitstraalt is tot slot het misschien wel het meest belangrijk. Is uw zaak gezellig, voelen uw bezoekers zich er op hun gemak? Dit is het meest subjectief van allen – en dat is precies wat het zo ongrijpbaar maakt.

Reageren op deze column is mogelijk door een e-mail te sturen naar alon@oakconsultancy.com of te bellen naar Oak Consultancy, tel. 020-2602100. Aanvullende informatie is ook beschikbaar op OakConsultancy.com

26th column for trade magazine De Juwelier - Koffiedik kijken in 2019

This is already my 26th column for trade magazine De Juwelier. I have had the honor to write columns the last four years, six each year. You can find every single article in PDF format on the Oak Consultancy page.

Last year I wrote a column of my personal outlook of the year 2018 specified for the jewelers' industry and a macro view of the economy. It has been received well and this year I received several request to write again such a column. So, I have decided that for the thirst column of 2019, my 26th column for the magazine, I will do it again.

To download the PDF, please click here.
Magazine got launched 26 April 2019 in physical format and this is the text in Dutch:

Column De Juwelier Magazine – “Koffiedik kijken 2019” [PDF – Dutch].

Column – Alon Ben Joseph

“Koffiedik kijken in 2019”

De titel van deze column was bijna “Koffiedik kijken is niet meer mogelijk” geworden. Ik ken geen ondernemer of manager die het nog heeft over langetermijnstrategieen of zelfs middellange termijnen. De laatste tijd lijkt het wel of niemand meer dan een jaar vooruit durft te dromen, denken of plannen. Zo ook ik niet, want tijden worden steeds volatieler. Het koffiedik kijken vorig jaar ging niet al te makkelijk en was weinig positief. Ik moet u eerlijk bekennen dat ik voor 2019 niet veel positiever ben. Inmiddels is het eerste kwartaal van 2018 bijna om en hebben we de invloedrijke beurzen in Genève (SIHH) en Bazel (BaselWorld) bezocht. In deze column ga ik daarom wederom een poging wagen om te voorspellen wat de rest van het jaar ons juweliers zal brengen. Ik heb dit opgesplitst in vijf rubrieken, waarvan de eerste drie gebaseerd zijn op mijn eigen ervaringen en trends die ik heb gezien, en de laatste twee op economische en globale ontwikkelingen

EDELSTENEN

Zoals ik elk jaar schrijf ben ik gek op edelstenen. Mijn bezoek aan BaselWorld begin ik standaard met een bezoek aan de hal met edelstenen. Dit jaar was het aantal standhouders daar (wéér) merkbaar minder, en de sfeer was bij de meesten die wél de moeite en investering hadden gedaan bovendien niet al te best. De twee grootste trends die ik vorig jaar opmerkte, zetten dit jaar door: de groei van de vraag naar lab-grown diamonds en de opkomst van de kleur groen, welke dit jaar echt tot volle bloei lijkt te komen.

JUWELEN

Voor mij was de start van 2019 zeer teleurstellend op juwelengebied. In Geneve worden er geen juwelen getoond en op BaselWorld zijn veel juwelenmerken afgevallen. Zodanig veel dat heel hal 2 zelfs dicht was.

De trend van geelgoud die paar jaar geleden ingezet is, blijft gestaag doorzetten. Een aantal nieuwe trends die ik meen gespot te hebben zijn:

-   Zwart: net als bij de horloges zien we veel zwart. Zowel zwarte edelstenen als zwart metaal, bijvoorbeeld door middel van zwart rhodium op goud, of DLC op titanium.

-   Sustainable: Vorig jaar heeft Chopard een grote statement gemaakt met ‘sustainable gold’ en je merkt dat steeds meer merken zich richten op duurzaamheid en ethisch verantwoorde productie.

-   Retro: Net als bij de horloge zien we de invloed van retro en vintage-stijlen toenemen bij juwelen.

-   Emaille: Emaille bij juwelen is weer helemaal terug. De koning der emaille bij juwelen is natuurlijk Victor Mayer en die hadden prachtige hedendaagse ontwerpen met emaille meegenomen naar Bazel.

-   Street style: Net als in de mode zie je invloeden van ‘street style’ terug in de nieuwe ontwerpen van juwelen, vaak geïnspireerd door hip hop artiesten.

HORLOGES

Ook bij de horloges was het geen revolutionair jaar. De trends van vorig jaar kabbelen schijnbaar rustig voort. Zwarte kasten zijn nog steeds populair en worden dit jaar ook veel met blauwe wijzerplaten gecombineerd. Bronzen kasten hadden we ook al eerder gezien, maar werden dit jaar (nog) meer met groene wijzerplaten gecombineerd. Het leek eerder een uitzonder dan regel als een merk géén model in deze combinatie presenteerde! Er wordt ook nog steeds veel geëxperimenteerd met innovatieve materialen voor  horlogekasten. De golf van bicolor welke vorig jaar aanzette leek dit jaar uitgegroeid tot een tsunami. Geelgoud met staal, roodgoud met staal, of nu zelfs brons met staal – de liefhebber kan zijn lol niet op.

Ik vond het wederom opvallend stil op het gebied van smartwatches. Ik had verwacht dat het gat dat Swatch Group achtergelaten had tijdens BaselWorld dit jaar opgevuld zou worden door Apple, Samsung en / of Garmin. Goed, misschien niet letterlijk, maar op zijn minst op het gebied van reuring en noviteiten. Deze merken waren echter niet te vinden en er werd ook geen woord gerept in de wandelgangen. Een gemiste kans?

Als wij de cijfers van de Zwitserse horloge-industrie analyseren zien wij dat zij 2018 afgesloten hebben met een respectabele groei van 6,3%. Nederland is het 16e land voor Zwitserse export met ruim CHF 267 miljoen, wat een een krimp van 1,9% inhoudt. De eerste twee maanden van 2019 laat een kleine groei zien van 2,1% in totaal, waar de export naar Nederland slechts toenam met 0,5%.*

NEDERLANDSE ECONOMIE

Vorige maand heb ik de eer gehad onze Minister van Financiën, Wopke Hoekstra, te ontmoeten. Ondanks de turbulentie op de markt was hij gematigd positief te noemen over de Nederlandse economie in 2019. De ramingen van het CBS voor 2019 waren ook weer groei, maar een afnemende groei, van 2,6% in 2018 naar 2,2% dit jaar. De DNB waarschuwt wel: ‘De inflatie (HICP) komt in 2018 naar verwachting uit op 1,6% en loopt dan scherp op naar 2,7% in 2019, door de verhogingen van de energiebelastingen en het lage btw-tarief (van 6% naar 9%).’ Conclusie is dat de Nederlandse economie nog steeds op volle toeren draait, maar iedereen is voorzichtig, vooral ook omdat men bang is voor een vastgoedbubbel en de gevolgen van Brexit.

GLOBALE ECONOMIE

Deze column is daags na het verschuiven van de dead-line van Brexit geschreven. Iedereen hunkert inmiddels al twee jaar naar duidelijkheid over de toekomst van de EU, de gevolgen voor de economieën van de landen in deze regio en de invloeden op de daaraan gekoppelde valuta, maar de onzekerheid blijft voortduwen. Men probeert houvast te krijgen via de uitspraken van de centrale banken in de EU.

Ondanks dat aan het begin van 2019 de Europese Centrale Bank (ECB) aangaf te verwachten de rente te verhogen halverwege het jaar, werd in maart aangekondigd dat ze met een pakket aan maatregelen het economische tij proberen te keren. Zij kondigde dat ook aan dat ze dit jaar de rente niet meer zullen verhogen en dat vanaf september banken gemakkelijker toegang krijgen tot het leningenloket van de ECB. Dit besluit werd genomen omdat het begin van 2019 de groei- en inflatieprognoses drastisch zijn teruggeschroefd. De oorspronkelijk prognose van 1,9% groei dit jaar, kwam 0,6 procentpunt lager uit op 1,1%. De inflatie zal slechts 1,2% bedragen i.p.v. de oorspronkelijke prognose van 1,6%. De ECB-president Mario Draghi gaf als reden aan: “Het aanhouden van onzekerheden, gerelateerd aan geopolitieke factoren de dreiging van protectionisme en de kwetsbaarheden in opkomende markten lijken hun stempel te drukken op het economische sentiment.”

De specifieke externe factoren die Draghi noemde zijn de wereldwijde groeivertraging door problemen in China, de mogelijk afnemende groei in de VS en de handelsoorlog tussen deze twee supermachten. Als interne factoren noemde hij de verzwakkende Europese auto-industrie en de politieke situatie in Italië een risico voor de groei- en inflatieverwachtingen. Wel vond Draghi de kans op een recessie klein, vooral omdat de loongroei zich positief ontwikkelt. Hij benadrukte dat het gaat om een vertraging van de groei en geen krimp.

Buiten Europa is de turbulentie groter en blijven de factoren van invloed die ik vorige jaar al opsomde nog zeer actueel: Brexit, Trump’s protectionisme, de verdere opmars van Poetin, het dictatoriale gedrag van Erdogan, opmars van China, en het aanblijven van terroristische aanslagen over de hele wereld;

En zo kan ik wederom hele pagina’s vullen. Ik denk kortom dat er veel factoren zijn die de flinterdunne zijden draad waar de optimistische verwachtingen aan hangen voor 2019 kunnen doen knappen.

Dat het sentiment wereldwijd matig positief is voor 2019 en de vooruitzichten door niemand meer dat een jaar gemaakt worden, maakt mij wederom persoonlijk niet optimistisch over dit jaar. Van nature ben ik zeer positief van aard en zie het glas altijd halfvol, maar ik zie veel donkere wolken aan de horizon. Ik hoop dat deze snel verdampen en dat er wereldwijd zowel op politiek en economisch vlak rust zal ontstaan, waardoor wij allemaal weer bezig kunnen zijn met maatschappelijk verantwoord ondernemen. Bij navraag onder mede-ondernemers hoor ik veel uiteenlopende reacties, en graag verneem ik uw visie voor het rest van het jaar. Dat kan per e-mail of in de nieuwe (besloten) Facebook-groep van De Juwelier.

Reageren op deze column is mogelijk door een e-mail te sturen naar alon@oakconsultancy.com of te bellen naar Oak Consultancy, tel. 020-2602100. Aanvullende informatie is ook beschikbaar op www.OakConsultancy.com.

* Bron: http://www.fhs.swiss/pdf/mt3_180112_a.pdf

25th column for trade magazine De Juwelier – Het Nieuwe Luxe

This is my fifth year that I have the honor to write in every publication of Dutch trade magazine De Juwelier and therefore the first column for 2019 for this magazine is my 25th edition.

You can find every single article in PDF format on the Oak Consultancy page.

I have decided to start 2019 with the most imporatant consumer group: the millennials. I named the article in Dutch: The New Luxury. Personally I am a huge sneaker fan since my early childhood. And, I still collect sneakers today, especially Nike Air Jordan I shoes. I am fascinated that today kids all over the world collect them too, even though Michael Jordan stopped playing basketball for over 15 years now. Because I collect sneakers I read up a lot about it and therefore one of my regular destinations is Highsnobiety. Their white paper about their target group fascinated me so much, it inspired me to write this column.

To download the PDF, please click here.
This issue got launched 1 March 2019 in physical format and this is the text in Dutch:

25th column for Dutch trade magazine De Juwelier

“Het Nieuwe Luxe”

Sinds de komst van het internet wordt de ondergang van traditionele retail voorspeld. Al jaren wordt het nieuwe detailhandel voorspeld te gaan plaatsvinden in 2020. De luxe industrie lijkt echter dit jaar al aan de beurt. De eerste tekenen aan de wand voor The New Luxury werden het afgelopen jaar langzaam zichtbaar. Millennials zijn volledig tot bloei gekomen en dicteren de trends in consumentengedrag. Waar luxe vroeger draaide om hoge prijzen, exclusiviteit, vakmanschap en status, draait het nieuwe luxe om het horen bij een stroming, gedachtengoed en een community.

Highsnobiety.com is een van de toonaangevende websites voor de nieuwe generatie consumenten. Een smaakmaker zo u wilt. Kunt u raden wat volgens deze website de top 10 merken zijn van The New Luxury*? Toen ik moest raden had ik er maar vijf van de tien goed. Twee daarvan waren makkelijk. Ze bestonden een aantal jaar geleden niet, maar zijn inmiddels niet meer weg te denken uit het modebeeld: Off-White en Yeezy. Millennial-merken pur sang! Hierna had ik drie merken op mijn lijstje staan die het al een aantal decennia lukt te evolueren in dezelfde richting als de nieuwe generatie van luxe consumenten: Nike, Louis Vuitton en Prada. Deze merken zijn altijd blijven innoveren en gaan met hun tijd mee. Tot mijn verbazing waren de overige vijf merken in dit ranglijstje traditionele, oude merken: Balenciaga, Gucci, Calvin Klein, Raf Simons en Stone Island. Zelf dacht ik meer aan hippe namen als Supreme, BAPE (A Bathing Ape), Diamond Supply Co. (niets te maken met onze branche), KITH en het Nederlandse Patta.

Hoe lukt het gevestigde merknamen om zich te ontworstelen aan het stoffige imago en deze nieuwe generatie van consumenten aan zich te binden, als het draait om gedachtengoed en sense of belonging? Het paradigma van luxe verschuift van exclusiviteit naar inclusiviteit. Vroeger was luxe elitair, voorbehouden aan slechts enkelen. Toegang werd verleend door pure en koude monetaire middelen. Je moest vermogend zijn om het te kunnen aanschaffen, omdat hoe exclusiever, hoe luxer het was. Het nieuwe luxe is meer democratisch. Vandaag is luxe een lifestyle, een stroming, een gedachtengoed. Dus luxe wordt gekoppeld aan style hebben. Geld alleen is niet langer genoeg. In de taal van de millennials: ben je cool of niet!?

Het Nieuwe Luxe staat ook symbool voor een andere beweging: street style. Luxe is casual geworden. Het tegenovergestelde van formeel en statig. Het is geïnspireerd door de skate-stijl, door hiphop, en is vele malen minder pretentieus. De gevestigde merknamen die dus wél in de top 10 voorkomen hebben het beste van beide werelden. Ze bieden daadwerkelijk vakmanschap, kwaliteit en kunnen bogen op een rijke historie. Tegelijkertijd hebben ze dit weten te vertalen naar de democratische lifestyle van de inclusieve millennials.

Weet u wie Virgil Abloh, Takashi Murakami, Hiroshi Fujiwara en Alex Monopoly zijn? Niet schrikken als u ze niet kent. Ik ken ze bij toeval. Zoals ik al eerder liet doorschemeren ben ik gek van sneakers, en deze heren hebben in het verleden met Nike samengewerkt aan exclusieve limited editions. Dit zijn de culturele leiders van millennials. Ze zijn doorgebroken van een subcultuur in de mode, een niche, tot mainstream. Virgil Abloh, oprichter van Off-White, is tegenwoordig creatief directeur van Louis Vuitton. Takashi Murakami is een kunstenaar - en er is geen luxemerk dat niet met hem wil werken. Hiroshi Fujiwara is een muzikant en oprichter van Fragment Design, maar tegenwoordig vooral bekend als de godfather van street style. Zijn talent ligt in het herkennen van iconische designs om die vervolgens een moderne twist te geven. Een remixer van luxe noem ik hem. Recentelijk heeft hij dit ook gedaan met horloges van Zenith en TAG Heuer. Ik raad u aan de namen van deze heren eens te Googlen en hun achtergrond en designs te bestuderen.

De kritieke succesfactor om de aandacht te grijpen van millennials is het product, maar even belangrijk is het verhaal er achter. Het moet authentiek en oprecht zijn, en als het van hoge kwaliteit is mag er ook best een hogere prijskaartje aanhangen. Dat is ook democratisch! Wij bij Ace proberen altijd te evolueren en te innoveren. Wij waren in 2007 de eerste luxejuwelier die online begon te verkopen. Omdat wij wisten dat de nieuwe consument hier behoefte aan had. Ik heb een aantal jaar geleden in De Juwelier een artikel geschreven over maatschappelijk verantwoord ondernemen. Wij zijn daar niet gestopt. Vorig jaar hebben wij een horlogeband gemaakt die volledig plantaardig was: de bovenkant is van natuurlijk hout en de onderkant van natuurlijk kurk. Omdat vegan niet cool klinkt hebben wij het een andere naam gegeven: Contemporary Luxury. Wat doet u om uw zaak en dus merknaam te laten aansluiten bij Het Nieuwe Luxe?

Reageren op deze column is mogelijk door een e-mail te sturen naar alon@oakconsultancy.com of te bellen naar Oak Consultancy, tel. 020-2602100. Aanvullende informatie is ook beschikbaar op OakConsultancy.com.

* Bron: Whitepaper The New Luxury by Highsnobiety - https://www.highsnobiety.com/p/the-new-luxury-whitepaper-highsnobiety/

24th column for trade magazine De Juwelier - Waarom robots nooit menselijk zullen worden

My last column for 2018, my 24th concecutive one for trade magazine De Juwelier is about the hottest topic of 2018: robots, artificial intelligence and humans.
You can find every single article in PDF format on the Oak Consultancy page.

For the 6th column in 2018, I have decided to write about my facination with technology, society and singularity. I have read all books written by Yuval Harrari and that got me really thinking. Although I have a start-up where we develop algorithms and use machine learning, I took a helicopter view on this topic and wondered if robots will take-over. Read my conclusion in Dutch in this article translated from Dutch: "Why robots will never become human".

To download the PDF, please click here.
This issue got launched 16 November 2018 in physical format and this is the text in Dutch:

24th column by Alon Ben Joseph for trade magazine De Juwelier

“Waarom robots nooit menselijk zullen worden”

Wist u dat in Silicon Valley de kinderen van de top van Google, Apple, Facebook en Microsoft naar scholen gaan waar digitale apparaten als smartphones en tablets verboden zijn? Wij leven in zeer turbulente tijden waarin machines het langzaam lijken te winnen van mensen. Waarin de mensheid heel langzaam robotiseert. Ook in onze branche zien wij die tendens opkomen. Na twee zware jaren lijkt het of BaselWorld een genadeklap heeft gekregen. Veel merken hebben om uiteenlopende redenen de beurs na 101 jaar opgegeven. Het voornaamste argument dat ze opvoeren is dat de consument door digitale media geen behoefte meer heeft aan een oubollige fysieke beurs.

Na decennia van succes en groei begon het de laatste jaren bij BaselWorld te rommelen. Bezoekersaantallen daalden, en voor veel kleinere exposanten bleken de kosten niet langer op te wegen tegen de baten. Een (voorlopig?) dieptepunt werd eerder dit jaar bereikt toen de machtige Swatch Group aankondigde niet langer aanwezig te zijn op de aankomende editie. Met 17 merken, waaronder Omega, Breguet en Longines, was dit natuurlijk een enorme aderlating! In hun kielzog hebben merken als Raymond Weil en Corum ook aangegeven niet meer te exposeren. Vele anderen zullen zich inmiddels ook achter de oren krabben.

Een dergelijke tendens speelt niet alleen bij BaselWorld. Recentelijk gaven Audemars Piguet en Richard Mille aan zij ná 2019 niet meer op de SIHH Geneve zullen exposeren. Hun reden? Nu zij de distributie meer en meer in eigen hand nemen achten zij een beurs die zich voornamelijk richt op professionals in de branche van afnemend belang; liever richten zij zich direct tot de eindconsument. Veel juweliers twijfelen nu of het bezoeken van deze beurzen nog wel de moeite waard is.

Er is dus iets gaande in de branche. Maar is het zo dat u, mijn gewaardeerde collega, niet meer naar vakbeurzen wil? Wilt u geen producten meer voelen en beleven voordat u besluit of u het opneemt in uw winkelcollecties? Wilt u geen biertje drinken met uw collega’s en vrienden op het plein - ook zijn de prijzen belachelijk? Wilt u de laatste nieuwtjes niet meer horen? Wilt u niet door de hallen struinen om nieuwe merken ontdekken en inspiratie op te doen? Wilt u niet horen hoe uw collega juweliers het doen aan de andere kant van de wereld?

Ik wel! Ik hou van beurzen. Ook al worden de meest vooraanstaande vakbeurzen steeds kleiner, ik zal ze zeker blijven bezoeken. Persoonlijk contact met leveranciers, collega’s, vrienden en journalisten is voor mij onmisbaar, net als het in de hand (en om de pols!) hebben van de nieuwste producten. Ik word nu eenmaal niet snel verliefd vanaf een PDF presentatie en een aansluitend bestelformulier in Excel.

Met mijn andere bedrijven ben ik al jaren bezig met databases, Big Data, algoritmes, Machine Learning en kunstmatige intelligentie. Een paar weken na het uitbreken van de ‘BaselWorld crisis’ heb ik het boek ‘Homo Deus’ van Yuval Harari gelezen. In het toekomstbeeld wat daarin wordt geschetst spelen deze zaken een enorme rol en dit zette mij aan het denken. Als de grote luxemerken een fysieke beurs opgeven omdat ze van mening zijn dat ze dezelfde verkopen kunnen genereren door middel van digitale manieren, dan lijkt het hek van de dam. Achten de merken ons juweliers überhaupt nog wel nodig? En nog een stap verder, wat is onze toegevoegde waarde als straks een algoritme de smaak van de klant perfect weet te vertalen naar de juiste suggestie, welke vervolgens immer resulteert in een verkoop? Wat onderscheidt ons straks nog van deze ‘robots’ uit de toekomst, welke sneller en beter kunnen denken dat wij zelf, die meer empathie hebben, en nooit moe of chagrijnig zijn?

Klinkt dit als wazige toekomstmuziek? Bedenk dan eens dat merken als Jaeger-LeCoultre nu al experimenteren met geautomatiseerde chatbots op Facebook. De vragen die zij kunnen beantwoorden zijn weliswaar nog vrij basaal, maar straks weten we niet meer wie we aan de telefoon hebben – een mens of een machine!

Na nog langer peinzen realiseerde ik mij dat hoe sneller wij als samenleving digitaliseren, des te meer wij behoefte hebben aan echt, fysiek, contact. Face-to-face gesprekken waar gelachen, gehuild en omhelst kan worden. Hoe globaler de wereld wordt, des te meer wij ook behoefte hebben om ergens bij te horen. Wij hebben behoefte aan een identiteit, en identiteit wordt ontleend aan cultuur.
De dikke Van Dale (ja, de papieren versie) geeft als definitie voor cultuur: ‘het geheel van geestelijke verworvenheden van een land, volk enz.; = beschaving: eetcultuur, wooncultuur’. Volgens Wikipedia is de definitie: ‘In enge zin is cultuur een ambacht, kunst, religie en wetenschap (zoals literatuur, architectuur), gewoonten en gebruiken in een gebied, de kleding, vrijetijdsbesteding en voedselvoorziening’.

Dat is nou precies de reden waarom de leiders van de Digitale Wereld in Silicon Valley en masse hun kinderen naar scholen sturen zonder digitale schermen. Scholen waar er nog krijtborden gebruikt worden om op te schrijven, omgangsvormen geleerd worden, kinderen leren dingen te maken met hun handen en buiten spelen. Omdat cultuur samen gemaakt en geleerd wordt, in de échte wereld, waar alle zintuigen gebruikt worden. Iets wat robots niet kunnen.

Reageren op deze column is mogelijk door een e-mail te sturen naar alon@oakconsultancy.com of te bellen naar Oak Consultancy, tel. 020-2602100. Aanvullende informatie is ook beschikbaar op OakConsultancy.com.